Pyłek kwiatowy
Pyłek kwiatowy jest niezwykle cennym źródłem składników odżywczych, dlatego ma szerokie zastosowanie. Słynie z tego, że poprawia koncentrację, wspomaga układ odpornościowy, działa przeciwbakteryjnie i grzybobójczo. To tylko część właściwości pyłku kwiatowego. Sprawdź, na jakie jeszcze dolegliwości warto stosować pyłek kwiatowy.
Pyłek kwiatowy (pszczeli) – skład. Jakie witaminy i minerały zawiera?
Jego kolor zależy od rodzaju roślin – najczęściej spotykany jest żółty oraz jasnobrązowy i w takich kolorach można go kupić w sklepach oraz niektórych aptekach.
Współczesne badania nad składem pyłku oraz jego medycznym wykorzystaniem prowadzone były w wielu ośrodkach europejskich. Wyniki badań wykazały, że zawiera on ponad 200 różnorodnych związków. Stanowi między innymi nieocenione źródło białka – stanowi ono od 20 do 40 proc.
Lista wspaniałych właściwości byłaby niepełna, gdyby nie wspomnieć o fitohormonach i enzymach. Te ostatnie umożliwiają bądź przyspieszają wiele procesów metabolicznych zachodzących w organizmie ludzkim.
Pyłek kwiatowy (pszczeli) – witaminy
Średnia zawartość (w 100 g) witamin w obnóżu pyłkowym
· Witamina B1 | 0,9 mg |
· Witamina B2 | 1,7 mg |
· Witamina B6 | 0,5 mg |
· Witamina B3 | 15,5 mg |
· Witamina B5 | 3,0 mg |
· Witamina B7 | 18,8 mg |
· Witamina B8 | 0,06 mg |
· Witamina C | 58,2 mg |
· β-Karoten (prowit. A) | 13,3 mg |
· Witamina E | 56,0 mg |
Pyłek kwiatowy (pszczeli) – minerały
Średnia zawartość (w 100 g) minerałów w obnóżu pyłkowym
· Fosfor | 515,0 mg |
· Potas | 400,8 mg |
· Wapń | 163,7 mg |
· Magnez | 141,3 mg |
· Sód | 65,3 mg |
· Żelazo | 10,0 mg |
· Mangan | 9,0 mg |
· Cynk | 4,8 mg |
· Miedź, kobalt, nikiel | 1,4 mg |
W pyłku pszczelim znajduje się ponadto 36 makro- i mikroelementów, między innymi:
- wapń
- żelazo
- magnez
- krzem
- siarka
- miedź
- srebro
- cynk
- chrom
- molibden
Selen, mangan i cynk warunkują prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Żelazo, miedź, kobalt i mangan spełniają ważną rolę w leczeniu anemii. Cynk korzystnie wpływa na porost włosów. Spożywanie pyłku wzmacnia organizm wyczerpany po ciężkich długotrwałych chorobach i kuracjach. Dlatego polecany jest na przykład po radioterapii i chemioterapii.
Pomocny jest przy leczeniu chronicznego zapalenia wątroby i dróg żółciowych, miażdżycy oraz różnych zaburzeń metabolicznych, w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Pozwala uzupełnić w krótkim czasie braki pierwiastków, dlatego polecany jest osobom, których dieta zawiera zbyt mało świeżej żywności, zbyt dużo przetworzonej, tzw. fast foodów.
Zalecany jest także osobom ciężko pracującym, od których wymaga się nieustannej koncentracji i sprawności intelektualnej. Już po kilku minutach od wypicia wzmocnionej pyłkiem kawy lub herbaty odczuwamy przypływ energii.
Ten produkt pracy pszczół odznacza się ponadto działaniem przeciwbakteryjnym (udowodnione jest jego niszczące oddziaływanie na gronkowca złocistego) i grzybobójczym, podobnie jak antybiotyki. Odtruwa organizm z pozostałości leków, nikotyny czy nadmiernej ilości kofeiny.
Badania kliniczne wykazały, ze wysoka zawartość substancji białkowych i węglowodanowych pomocna jest przy uzupełnianiu niedoborów białkowych. Z tego powodu pyłek polecany jest osobom, które mają nieprawidłowo ustawioną dietę wegetariańską, przeszły bądź są w trakcie kuracji odchudzającej. Łyżeczka pyłku rozpuszczona w ciepłym płynie, na przykład w osłodzonej miodem kawie, herbacie lub wodzie doskonale hamuje głód.
Mleczko pszczele
Mleczko pszczele to substancja produkowana przez pszczoły, przez wielu nazywana eliksirem młodości i środkiem na zachowanie witalności przez długie lata. Znaczenia mleczka pszczelego dla organizmu człowieka nie sposób zrozumieć bez poznania jego pierwotnej funkcji w ulu. Sprawdź jak powstaje mleczko pszczele i jakie ma właściwości.
Mleczko pszczele zawiera:
- witaminy z grupy B
- witaminę C
- witaminę D
- witaminę E
- białka
- aminokwasy
- kwas deoksyrybonukleinowy
- acetylocholinę(w postaci naturalnej występuje tylko w mleczku pszczelim)
- wapń
- miedź
- żelazo
- fosfor
- krzem
Mleczko pszczele – właściwości
Badania dowiodły, że mleczko pszczele wspomaga regenerację organizmu, poprawia przemianę materii i oczyszcza. Oddziałując na przysadkę mózgową poprawia kondycję ogólną, usuwa stany depresyjne i równoważy system nerwowy.
Substancja działa wzmacniająco na układ krwionośny. Rozszerza naczynia krwionośne i wyrównuje ciśnienie, stosowana jest więc przy leczeniu niedokrwistości, nadciśnienia tętniczego, czy miażdżycy.
Świeże mleczko działa silnie bakteriobójczo, jednak bardzo szybko traci tę właściwość.
Mleczko pszczele poprawia nastrój – dostarcza energii, zwalcza stany depresyjne, wyczerpanie nerwowe i likwiduje zmęczenie fizyczne.
Zalecane jest także spożywanie mleczka pszczelego przez kobiety w ciąży, gdyż zmniejsza to ryzyko poronienia.
Mleczko pszczele jest substancją bardzo korzystnie wpływającą na ludzi. Bez względu na ilość zjedzonego mleczka nie stwierdzono skutków ubocznych.
Trzeba jedna pamiętać, że mleczka pszczelego nie stosuje się jako lekarstwa na którąkolwiek chorobę, lecz tylko jako dodatek, pomocny w leczeniu suplement diety.
Propolis (kit pszczeli)
Propolis (kit pszczeli) to produkt wytwarzany przez pszczoły ze składników zbieranych z roślin. Właściwie składa się właśnie z kitu pszczelego i balsamu pyłkowego wytwarzanego w organizmach pszczół z pyłku kwiatowego.
Propolis jest lepką i gęstą żywicą o charakterystycznym zapachu. W zależności od rejonu występowania pszczół, a zatem rośliny, z których zbierają surowiec, propolis może mieć różną barwę: pomarańczową, czerwoną, szarą, ciemnozieloną, brunatną lub czarną.
W zależności od temperatury propolis ma inną postać. Poniżej 15 stopni C jest twardy i kruchy, powyżej 36 stopni C – miękki i plastyczny, a powyżej 90 stopni C topnieje.
Pszczoły używają propolisu jako lepiszcza, którym zaklejają wszelkie szpary gniazda pszczelego oraz elementy, których nie są w stanie z niego usunąć. Propolis jest dla pszczół materiałem uszczelniającym oraz dezynfekującym.
Propolis (kit pszczeli) – właściwości lecznicze
Propolis ma szerokie i bardzo dobrze udokumentowane działanie lecznicze. Jest używany w środkach farmakologicznych i medycynie naturalnej. Jego działanie w dużej mierze wynika z silnej aktywności antyoksydacyjnej i hamowaniu działania wolnych rodników.
Działanie przeciwdrobnoustrojowe
Propolis działa przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo i przeciwgrzybicznie. Hamuje wzrost licznych bakterii Gram dodatnich i Gram ujemnych w tym Staphylococcus spp., Streptococcus spp.,Pseudomonas aeruginosa, Esherichia coli.
Alkoholowe roztwory propolisu hamują wzrost grzybów Trichophyton, Microsporum oraz Candida odpowiedzialnych za dosyć powszechną kandydozę, czyli przerost drożdżaków w przewodzie pokarmowym oraz drogach rodnych.
Propolis działa skutecznie przeciwko wirusowi opryszczki pospolitej, wirusowi polio, przy leczeniu rzęsistkowego, grzybicznego i bakteryjnego zapalenia pochwy oraz nadżerek szyjki macicy. Ekstrakt z propolisu leczy także pasożytnicze zakażenie jelit pierwotniakami Giardia.
Nowe badania wskazują na możliwość wykorzystania propolisu w leczeniu zakażeń bakterią Helicobacter pylori, odpowiadającą za wrzody żołądka, a nawet jego nowotwór. Jest ona bardzo trudna w eradykacji, a obecnie stosowana kuracja mocno obciąża organizm.
Do najsilniej działających substancji o charakterze przeciwdrobnoustrojowym zalicza się pinocembrynę, galanginę, pinostrobinę, apigeninę, myrycetynę, luteolinę, ester etylowy kwasu kawowego i ester fenetylowy kwasu kawowego.
Leczenie infekcji dróg oddechowych
Propolis stosuje się w leczeniu ostrych, nieżytowych i przewlekłych chorób gardła i krtani różnego pochodzenia. Jest też bardzo skuteczny przy aftach, pleśniawkach, powierzchniowym zapaleniu języka, zapaleniu ozębnej, wrzodziejącym zapaleniu dziąseł i paradontozie.
Działanie regeneracyjne
Wyciągi z propolisu przyspieszają bliznowacenie ran, regenerację tkanek miękkich, tkanki łącznej, chrzęstnej i kostnej. Według jednego z badań, propolis użyty w leczeniu ran po operacjach położniczych przyspieszył gojenie w blisko 98% przypadków.
Stymulacja układu odpornościowego
Wyciągi etanolowe propolisu stymulują pracę układu odpornościowego, poprawiają jego reakcję na atak ciał obcych i drobnoustrojów chorobotwórczych. Podawany wraz ze szczepionkami zwiększa wydzielanie przeciwciał.
Leczenie chorób skóry
Kremy, szampony i mydła z propolisem świetnie sprawdzają się w pielęgnacji skóry tłustej, na której łatwo tworzą się stany zapalne, wypryski czy łupież.
Badania kliniczne wskazują na aż 76% skuteczność w leczeniu ropnych chorób skóry, zapalenia mieszków włosowych, gruczołów potowych, ropni pach czy zajadów.
Propolisu używa się także w leczeniu grzybic skóry. Jego preparaty są z powodzeniem stosowane przy odmrożeniach, oparzeniach, w leczeniu ran po zabiegach chirurgicznych, zapaleniu kości i szpiku, zmiażdżeniu kończyn.
Preparaty z propolisem prowadzą do szybkiego wyleczenia żylaków podudzi (blisko 3 razy szybszego niż tzw. but Unna), pomagają przy guzach krwawniczych i szczelinach odbytu, zapobiegając krwawieniom i ostrym nawrotom choroby.
Ochrona wątroby
Propolis może być skuteczny w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby w jego wczesnych stadiach. Udowodnił to Nakamura wraz z zespołem w 2013 roku w badaniu na szczurach.
Ekstrakty etanolowe propolisu podawane w dawce 50 mg/kg masy ciała pozwoliły zapobiec uszkodzeniu komórek wątroby, cholestazie i znacznie zmniejszyły stężenie we krwi cholesterolu, trójglicerydów, fosfolipidów i innych związków wskazujących na nieprawidłową pracę wątroby.
W grupie zwierząt przyjmujących leczniczo witaminę E również stwierdzono brak uszkodzeń hepatocytów, ale inne zmiany chorobowe były widoczne.
Profilaktyka i leczenie nowotworów
W propolisie znajdują się związki chemiczne, które hamują rozpoczęty proces tworzenia się guza nowotworowego i zapobiegają powstaniu nowotworu. Należą do nich: ester kwasu kawowego i ferulowego, chryzyna, artepilina C, galangina i kardanol, których mechanizm działania opiera się na rozpoczynaniu procesu apoptozy czyli śmierci komórek.
Typową cechą komórek nowotworowych jest to, że są nieśmiertelne – same nie ulegają apoptozie. Zatem leczenie skupia się na tym, aby tę śmierć komórkową wywołać, a taką zdolność posiada propolis.
Miód: wartość odżywcza i właściwości lecznicze miodu
Miód wzmacnia serce, koi nerwy, ożywia mózg, goi rany. Ma właściwości antybakteryjne – niektóre bakterie zwalcza lepiej niż antybiotyki. Do tego miód świetnie sprawdza się jako kosmetyk.
Miód jest nie tylko pyszny, ale ma również właściwości prozdrowotne. Bo który inny smakołyk, rozcieńczony i podany na zimno, działa przeciwbiegunkowo, a bardziej stężony i lekko podgrzany zwalcza zaparcie i poprawia trawienie?
Miód ma działanie bakteriobójcze
Ojciec medycyny Hipokrates 111 lat życia zawdzięcza spożywaniu dużych ilości miodu. Ponoć dzięki słabości do tego napoju sędziwego wieku dożył także Pitagoras. Co prawda współczesne badania nie potwierdziły wpływu miodu na długowieczność, ale jeszcze nie wszystkie substancje pochodzące z ula zostały do końca rozszyfrowane i zbadane.
Duże znaczenie w miodzie mają enzymy. Pochodzą one głównie z gruczołów ślinowych owadów. W miodzie zawarty jest nadtlenek wodoru – substancja o właściwościach bakteriostatycznych, w 3-procentowym roztworze znana jako woda utleniona. Aktywność antybiotyczna rozcieńczonego miodu jest od 6 do 220 razy wyższa w porównaniu z miodem nierozcieńczonym.
Poza tym miód działa na laseczki wąglika, prątki gruźlicy, rzęsistka pochwowego i chorobotwórcze dla człowieka grzyby drożdżoidalne z rodzaju Candida.
Ponadto miód zawiera duże ilości mikroelementów: potas, chlor, fosfor, magnez, wapń, żelazo, molibden, mangan i kobalt oraz witamin: A, B1, B2, B6, B12, C, kwas foliowy, pantotenowy i biotynę.
Miód wzmacnia serce
Uwaga, sercowcy! Zawarta w miodzie acetylocholina wzmacnia wydolność mięśnia sercowego. Także obecny w nim potas zbawiennie działa na serce.
Miodowe lekarstwa i środki wzmacniające są niezastąpione w okresie zwiększonego wysiłku fizycznego i umysłowego, przy długich, przewlekłych chorobach, stanach wyczerpania, niedoborze związków mineralnych i pierwiastków śladowych. Polecane są przede wszystkim dzieciom, osobom starszym i z przykrymi objawami przekwitania. Są w stanie szybko wzmocnić siły odpornościowe organizmu, wzmóc apetyt.
Miód, propolis, mleczko pszczele, pyłek kwiatowy
Miody to nie jedyne skarby wytwarzane przez pracowite pszczoły. Z ula pochodzi mleczko pszczele niegdyś uważane za panaceum na wiele dolegliwości, dziś o sławie mocno przebrzmiałej (podnosi poziom cholesterolu we krwi), a także pyłek kwiatowy, czyli pszczeli chleb. Ten modny produkt bogaty jest w białko, witaminy, sole mineralne i mikroelementy. Pobierany z ula wosk znajduje zastosowanie w ponad 40 gałęziach przemysłu (od kosmetyki, farmaceutyki po wyrób farb). Hitowym produktem z ula jest od wielu lat propolis, bogaty biologicznie pszczeli kit o silnym działaniu antybakteryjnym i regenerującym.
Miód – właściwości lecznicze
- przyspiesza gojenie się ran
- zmniejsza ryzyko powstania bliznowców
- leczy wrzody żołądka(szczególnie nadaje się do tego miód manuka pochodzący z Nowej Zelandii)
- działa przeciwbiegunkowo
- obniża ciśnienie tętnicze krwi
- hamuje procesy miażdżycowe
- leczy schorzenia wątroby i dróg żółciowych
- jest dobry na przeziębienia, kłopoty z gardłem
- koi nerwy, działa nasennie
- jednocześnie pobudza do pracy mózg (dzięki glukozie, która jest paliwem dla szarych komórek).
WSTECZ